Cambodja

Daar zaten we dan ineens in Cambodja. Nou ja ineens?! Het was nog een hele tocht en ook de tijd in Cambodja was een hele beleving. Ga er maar goed voor zitten, dan komt hier het verhaal van de pechvogels..
Het begon allemaal op een mooie zonnige ochtend toen we om 7.30uur in Bangkok opgehaald zouden worden door de bus, richting Siem Reap (Cambodja). Uit mijn ervaring van vorig jaar Thailand was het niet heel raar als de bus zomaar een uur te laat zou komen. Dus toen het 8.30uur was maakte ik me nog geen zorgen. Toch besloten we om 9.uur maar te bellen, wat bleek de bus was weg! Met onze grote geluk zou de bus voor ons terug komen. Een bustocht van 8 uur, duurde uiteindelijk een stuk langer met veel overstappingen. Ook moesten we ineens meer geld betalen voor ons visum, maar zelfs na al ons geld te hebben gegeven hadden we niet genoeg. We zouden 2 dagen moeten wachten tot we Cambodja in zouden mogen. We gooiden onze charmens in de strijd en met minder geld kregen we toch ons visum. Eenmaal over de grens was de sfeer al heel anders. Heel grauw, armoede en je voelde je bekeken en niet veilig. Na deze verschikkelijke reis, de rest van de details zal ik jullie besparen ;), waren we blij dat we de avond ervoor toch nog een hostel hadden geboekt. Vooral toen ze in de bus aangaven dat een hostel nu nog zoeken erg lastig zou worden. Eenmaal uitgeput aangekomen bij ons hostel, was hij overboekt! Het kon niet waar zijn! De rest was namelijk ook volgeboekt. De keuze die voor ons stond was of in een duur hotel slapen of op een bankje buiten.. We kozen toch maar voor de eerste optie. Na een heerlijke nacht in een bed waren we klaar voor de Angkor Wat tempels. Dit is een groot gebied met allemaal tempels die vroeger verstopt zaten onder de bomen. De tuktuk bracht ons hier doorheen. Terwijl wij een tempel bezochten deed de tuktukrijder een dutje in zijn hangmat die hij in zijn tuktuk hing. En het past gewoon! Die mensen zijn zo klein hier.. Als laatste zouden we een tempel bezoeken waar je de zonsondergang kon bekijken. We besloten om hier 2 uur lang in de hitte op te wachten. Zittend op de hoogste tempel, met een prachtig uitzicht, zonnetje op ons bolletje, windje erbij, muziekje luisteren, een heerlijk ultiem moment! Toen eindelijk de zonsondergang begon, je zal het niet geloven, werd het ineens bewolkt! Geen zonsondergang dus.. Dit was best wel een beetje jammer. Gelukkig was Angkor Wat heel mooi en hebben we zelfs aapjes en een slang gezien!

We kwamen alleen voor Angkor Wat naar Siem Reap, dus toen we dit gezien hadden gingen we de dag erna weer verder naar Phnom Penh (noord-Cambodja). Met een hoop van zege dat deze busreis beter zou verlopen, en gelukkig deed die dat. Onderweg zagen we al vele dingen. Zoals koeien die zomaar overstaken of op de weg stonden, huisjes die op palen stonden (voor het regenseizoen?) en overal stonden borden met " cambodian' people party". Toen we eenmaal aankwamen, hadden we voor het eerst geen hostel geboekt, dus daar gingen we dan. Twee kleine meisjes met hun grote backpack door de stad opzoek naar een hostel. Na een tijd zoeken hadden we er eindelijk een gevonden. We waren naar Phnom Penh gekomen om de killing fields en het bij behorende museum te bekijken. Wat was dat heftig! Het museum was een oud schoolgebouw die later is omgebouwd tot een gevangenis voor de gevangene van de oorlog. Het waren hele kleine hokjes, even groot als een bed, en daar moesten ze dan soms met z'n 2en in leven. Ook zagen we voorwerpen die ze gebruikten om de gevangenen te baas te zijn. Het verhaal was heel gruwelijk. Ook als je door die kamers liep, voelde het er absoluut niet fijn. Na enige kennis opgedaan te hebben gingen we naar de beruchte killing fields. De plek waar de gevangene heen gebracht werden voor hun laatste rustplaats, de dood. Met een audio op liepen we over het terrein. En dit was echt verschikkelijk! De manier van denken die ze hadden of hoe ze mensen vermoorden, kan je gewoon niet geloven. Ik zal jullie de details besparen..Het was dus behoorlijk ingrijpend om daar te lopen, maar het voegte zeker een stuk aan onze reis toe door dit gezien te hebben.

Ook dit was de enige bezichtiging waar we voor kwamen en wilden graag snel weer door naar Vietnam, aangezien het hier niet heel gezellig is. Maar het zit ons behoorlijk tegen. Er is hier namelijk chinees nieuwjaar waardoor de ambassade 2 weken dicht zit en we geen visum kunnen regelen. We hebben ons in alle bochten gewrongen om het wel te krijgen. Maar verwege het niet jaar zijn alle hostels volgeboekt of echt ontzettend prijzig. En zelfs toen we vandaag een busreis van 5 uur op en neer zouden reizen naar een andere stad voor het visum, kreeg de bus pech waardoor we niet meer verder konden en we waarschijnlijk de bus terug niet meer zouden halen. Al met al we gaan vietnam helaas overslaan en pakken morgen het vliegtuig naar Vientiane (Laos). En hopen hier iets meer geluk te vinden met onze reis..