Thuis
Blijf op de hoogte en volg Tessa
10 November 2020 | Sint Maarten, Marigot
Ondanks dat mijn vorige blog al vol zat met auto verhalen, kwam ik er achter dat ik toch wat vergeten was. Zo is het namelijk zo dat er onverwachts wel eens een scooter langs komt scheuren. De scooters vinden het dan vooral leuk om op hun achterste wielen te rijden. Levensgevaarlijk die scooters op de weg. Daarnaast is het afstellen van koplampen hier nogal lastig en kijk je in het donker veel de verschillende en felle lampen in. En naast dat veel auto's hier iets mankeren aan hun uiterlijk door ongelukken, lopen ze ook veel lakschade op door het zoute water wat toch hier en daar door de lucht heen zweeft. Sommige auto's verkleuren helemaal van de lucht.
Daarnaast kan ik heugelijk vertellen dat ik eindelijk mijn nieuwe vaste plekje hier heb! De eerste paar weken heb ik aardig wat verhuizingen gehad. Ik begon natuurlijk in het appartement van het werk. Na 4 weken moest ik ruimte maken voor een nieuwe collega, Friedali. Ik had haar al in Nederland ontmoet en het klikte goed. In de 4 weken tijd had ik tijd om een nieuwe plek te zoeken. Het lukte mij helaas niet om een geschikte plek voor mezelf te vinden. Het was of juist heel prijzig, of weinig sfeervol. Voor 2 personen zag ik veel meer echt leuke opties. Zo kwamen Friedali en ik tot het idee om samen wat te zoeken. Het idee was om dat samen te doen, zodat we samen konden zoeken. Om die tijd te overbruggen mocht ik 2 weken bij Manon in. Heerlijk in een hotel aan de zee! We hebben natuurlijk al wat vakanties samen doorgebracht en dit ging dan ook als vanouds gezellig! Mijn collega ging ook nog eens 3 weken op vakantie. Zo kon ik die tijd doorbrengen in haar huis, boven op de berg met juist een enorm uitzicht over een groot deel van het zuidelijke deel van Sint Maarten. Hier was juist weer heel veel stilte, waarbij je kon genieten van alle tropische geluiden van krekels en de zonsondergang. Dus ik verheugde mij na al deze plekken wel enorm op mijn eigen plekje, om daar vandaan echt te kunnen settelen. De dag dat we dan ook de sleutel kregen, kwam er ook meteen een rust over me heen. Ja, nu ben ik 'thuis'. Eindelijk na 8 weken je koffer helemaal kunnen uitpakken en kunnen nadenken over hoe je je kamer in wil richten en eigen kan maken. We zijn de dag ook meteen op pad gegaan om spulletjes te kopen welke nog ontbraken in huis. En beetje bij beetje kom je er achter wat je nog mist, of wat je nodig hebt om meer sfeer te geven. Zo wordt het steeds meer je eigen plekje. Het is een erg fijn appartement en lekker ruim. Het zit op een gezamelijk terrein waarbij je door een hek moet gaan. Het ziet er enorm topisch en vakantie achtig uit met groene en blauwe appartementen (16 totaal). Ons appartement zit op de onderste verdieping met uitzicht op het zwembad. Ja ja, heerlijk joh! Als ik dan voor een zomers jaar ga, dan moet daar natuurlijk ook een zwembad bij in zitten! En de hangmat.. die gaat er zeker weten ook komen! In het appartement zit een ruime woonkamer en keuken. Beide hebben we onze eigen slaapkamer met eigen badkamer. En dan nog een ruim balkon. Doordat het natuurlijk ook aftasten is hoe dit samen zo gaat, is het heel fijn dat er genoeg ruimte is om jezelf eventueel terug te kunnen trekken. Maar tot nu toe gaat het erg goed! Ergens wel wennen en ook wel spannend om na 5 jaar alleen te hebben gewoond, weer met iemand samen te wonen. Maar het is ook gezellig, dat als je thuis komt je kan vertellen hoe je dag is geweest.
Het verbaaste mij, toen ik hier net aankwam, dat je je ritme volledig kwijt kan zijn. Je moet natuurlijk vanalles regelen (immigratie, verblijf, auto, etc.), maar ook je leven opnieuw opbouwen. Maar zelfs ook tot aan wat ik 's ochtends wil eten of welk eten je meeneemt voor lunch. Supermarkten en producten zijn anders. Al hoewel je hier de meest nederlandse dingen kan krijgen. Toch moet je weer opnieuw uitzoeken wat je fijn vindt. De temperatuur is anders en dat zorgt voor een andere eetlust. Ik wou graag sporten, maar wist niet waar ik moest beginnen. Bij alles dacht ik, als ik straks in mijn nieuwe appartement zit, dan kan ik echt weer bouwen aan ritme. En ja, ik kan nu zeggen dat ik er aardig ben! Ik kan de koelkast vullen, zonder hoeven te twijfelen of dat handig is voor de volgende verhuizing. Ja, het zat in de kleinste dingetjes!
Zoals ik vorige keer al aangaf merk ik dat mijn sociale kring hier steeds meer uitgroeit en dat voelt heel fijn. In Nederland heb ik van alle kanten mensen die ik graag zie. Hier lijkt het wereldje soms iets kleiner.
Wat ik het grote verschil met Nederland vind, is dat je hier echt leeft met het moment. Even een klein voorbeeld. Op een avond kwam ik in gesprek met een jongen. Dat was gezellig en zo hadden we nummers uitgewisseld. Later in de week stuurde hij een berichtje of ik mee ging beachvolleyballen. Jaaaaaaaa! Iets waar ik steeds dacht, hoe ga ik dat hier toch oppakken, wie kan ik meekrijgen, of moet ik zelf toch eens op zo'n groep afstappen.. Toch enigszins spannend om daar dan daadwerkelijk heen te gaan. Iemand die je nauwelijks kent, met vrienden is die je ook niet kent. Maar als je mensen wil leren kennen, moet je deze grens over om te komen waar je wil komen. Ik ben namelijk dol op sociale contacten en vind het fijn om veel gezelligheid om me heen te hebben. Ik zou die avond zelf al met mijn collega Adeo en vrienden van haar beachtennissen op dezelfde plek. Maar omdat mijn collega pas later kon, kon ik daarvoor mooi naar het beachvolleybal. Ook stiekem een fijne uit weg, als ik me er niet fijn bij zou voelen kon ik makkelijk overstappen naar Adeo.
Na 9 maanden niet gespeeld te hebben (op 2 x in nl na) door een vingerblessure en dan te starten met een vreemde groep was toch even een drempel. Maar oh wat werd ik hier gelukkig van!! We waren uiteindelijk met z'n 5en en had zo nog uren kunnen doorspelen. Toen mijn collega met vrienden aankwam besloten we met z'n alle te gaan volleyballen. Het werd donker, dus hup even plonsen in de zee. Je zit namelijk uiteraard volledig onder het zand. Oke, we hebben honger, wie gaat er mee? Uiteindelijk met de volleybalgroep, Adeo en haar vriend, een hapje wezen eten. We vonden het allemaal heel gezellig dus door naar een bar om daar nog een drankje te doen. Er was een salsa avond dus weer eens gekeken of ik mijn salsa'skills' nog had.. Uiteindelijk gingen Adeo en haar vriend naar huis en wij door naar een andere plek. Om een uurtje of 2.00 was ik thuis. Wat een fantastische avond!! Uberhaupt weer volleyballen en dansen, dat had mijn avond al helemaal gemaakt. Maar vooral dat je een ontzettend leuke avond kan hebben met mensen die je helemaal een paar uur daarvoor nog helemaal niet kende. Dat is de manier waarop het hier gaat. Go with the flow! Op deze manier leer je zo makkelijk veel mensen kennen.
Dat is wat ik mij laatst realiseerde. Van helemaal niks naar waar ik nu al sta, in deze aantal weken. Ik wordt op het eiland al herkend in barretjes en restaurantjes: "wat leuk dat je/jullie er weer zijn!". Maar ook als je in een barretje zit of in de supermarkt loopt en je 'bekende' tegen komt. Dat maakt voor mij nu echt het gevoel dat ik steeds meer mijn leven hier heb en niet gewoon maar een toerist ben. Dus ja, zoals de titel van mijn blog luidt: "Thuis".
Vele vragen of ik al weet hoelang ik hier ga blijven. Het antwoord is nee. Zolang er geen onverwachte dingen gaan gebeuren, ga ik hier zeker het jaar verblijven. Later in dit jaar zal ik zien hoe ik me erbij voel en of ik eventueel langer wil blijven. Maar zoals het nu voor mij voelt, is dit niet het land waar ik voor altijd zou willen blijven wonen. Dus ondanks dat de titel "Thuis" is, is mijn echte thuis bij jullie in Nederland!
Op dit moment ben ik enorm aan het genieten van deze mooie uitdaging. Een ander land verkennen, nieuwe mensen ontmoeten, een nieuw leven creeeren, een heel avontuur en vaak genoeg nog mega spannend. Maar ik probeer ook vooral te kijken naar het geen wat ik hier al bereikt heb en dat ik in staat ben om dit (in zo'n korte periode) voor elkaar te krijgen. Wat ik vooral heel leuk vind om te zien en achter te komen, is dat je je veel dingen pas realiseerd als je zo´n stap maakt. Daar bedoel ik mee dat ik bijvoorbeeld ook pas echt realiseerde wat ik thuis heb toen ik mijn keuze had gemaakt. Dat ik zo´n fijn leven had in Nederland met veel fijne en lieve familie en vrienden om mij heen. Dus als ik aan thuis denk, wordt ik oprecht ook heel gelukkig dat ik daar uiteindelijk weer naar terug ga. Andere dingen waar ik nu pas achter kom, zijn vooral de woorden die mensen hebben uitgesproken toen ik deze kant op ging. Dingen die ik misschien ergens wel wist, maar waar ik nu veel meer bij stil sta omdat het gezegd is. Zo werd er vooral veel tegen mij gezegd: "jij bent zo sociaal en legt makkelijk contact dat komt wel goed" of "jij kan je zo makkelijk aanpassen, jij vormt je er wel naar".
Toen ik wegging was er een fantastisch surprise afscheidsfeest voor mij georganiseerd. Als cadeau kreeg ik een vriendenboekje mee waarin vragen werden gesteld en door de vrienden en familie antwoord op werd gegeven. Zo dus ook over mijn eigenschappen en welke zij zouden willen hebben. De meest verrassende waar ik nooit bij stil heb gestaan werd mij door een vriend geschreven: "verbinder". Ik ben zeker iemand die dingen organiseerd, leiding neemt in een activiteit om wat leuks te gaan doen, of weer eens wat in de groep gooit. Maar echt verbinder heb ik mij nooit gevoeld. Maar nu hier op Sint Maarten moet ik toch bekennen dat dat toch wel een eigenschap is waar ik me in kan vinden.
Zo is 11 November Sint Maartensday. Op deze dag wordt er een hardloopwedstrijd gehouden, waarbij je met 11 personen een estaffette rent over het hele eiland. Ik vind hardlopen natuurlijk leuk en zeker als er een leuk evenement aan vast zit. Zodra ik hier over hoorde ben ik opzoek gegaan naar lopers. 11 is best een hoop als je niet weet waar je deze mensen vandaan moet halen. Daarnaast is het snik heet, dus welke gek wil er nou hardlopen.. Op dat moment realiseerde ik me toch ook wel wat ik best wat contacten al heb hier en daar en je best veel kan rondvragen op die manier. Al met al, met bloed (kon soms wel onder me nagels vandaan komen door toch afzeggers..), zweet (het blijft hier immers mega warm, zeker met zo'n inspanning van organisatie) en tranen (figuurlijk dan, kon af en toe wel janken hoe het ging), is het gelukt om een team bij elkaar te krijgen! Ik kreeg van vele kanten van lopers te horen dat ze zo blij waren dat ik dit allemaal regelde. Ik werd er soms steeds minder vrolijk van, maar goed als je mee wil doen moet je ook je beste beentje voor zetten en haal ik alles uit de kast (doorzetter, nog zo'n eigenschap) om het voor elkaar te krijgen. Dus vol trots kan ik zeggen dat we een team hebben! Stiekem nog steeds spannend want het is nog 2 nachtjes tot de wedstrijd, dus hopelijk blijft het team compleet. Maar dan voelt het voor mij als een dubbele prestatie. En ik vind het heel leuk dat het me gewoon gelukt is en ik dan gewoon mee doe met zo'n evenement in Sint Maarten!
Zo dit was even een heel ander soort blog, maar ook dat is wat ik hier mee maak. En zeker voor mij niet onbelangrijk! Volgende keer komt er weer wat meer actie, heb namelijk al weer vanalles meegemaakt. Maar tijd te kort om snel op papier te zetten, dus heb geduld en de verhalen volgen vanzelf :)
-
10 November 2020 - 08:16
Marian:
Hi Tessa,
Wat weer leuk om te lezen hoe jij Sint Maarten beleeft. De doodgewone dingen zijn ineens niet meer doodgewoon. Maar jij bent zo diehard, een echte vechter die zijn plek wel zoekt en vindt ook al kost het veel moeite. Dit maakt jou ook zo bijzonder en daar ben ik trots op. Blijf genieten en heel veel succes met jullie hardloopwedstrijd. Ga ervoor.
Liefs, mama XXX XXX XXX -
13 November 2020 - 19:31
Jacqueline:
Hoi Tessa, Wat leuk om ook dit blog te lezen. Laat je gauw weten hoe de hardloopwedstrijd is verlopen? Hoop dat ze er allemaal waren en het ondanks de warmte een succes was.
Dikke knuffel nichtje. -
07 December 2020 - 19:09
Janny:
Ha! die Tess!!
Heb je blog gelezen en wat heb je al veel sociale contacten daar! Knap hoor! Fijn dat je wat i geburgerd bent en in een leuk appartement zit nu! Gek om te lezen dat je lekker in zee gaat zwemmen en aan t strand heerlijk sportactiviteiten organiseert.
Dat is hier wel anders hoor! Wij hebben ons winterjasje weer aan en hebben de kerstboom gekocht. Die gaan we in t weekend opzetten. Het gaat goed hier alhoewel het best een saaie boel is omdat we de familie niet of nauwelijks zien nu. Maar het is niet anders nu helaas. Fedde wordt woensdag alweer 1 jaar en Juul wordt al een grote meid!
We zullen elkaar missen met de feestdagen maar gaat vast goedkomen!
Horen graag binnenkort weer van ons nichtje! Dikke knuffel van ons voor jou!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley