Midden Argentinië

Op naar de laatste lange busreis, en opbaar het warme weer, op naar Mendoza! Ook dit was een prima busrit. We kregen zelfs een avondmaaltijd in de bus: stukje vlees, aardappelpuree en een toetje tiramisu. Ik eet natuurlijk geen vlees dus vroeg de jongen naast ons of hij dit wou. En als ruil kreeg ik van hem zin toetje, ik zeg betere deal kan je niet maken! Het was weer een nachtbus en toen we wakker werden ontdekten we 2 politie agenten achter en naast ons in de bus. Zelfs nachtelijke bescherming, dat gebeurt niet vaak! Wel grappig om te zien dat zelfs locals en dus politie agenten deze bus nemen.
Eenmaal aangekomen in Mendoza, kwam de warmte ons tegemoet! Even een citytour en rustig aan want je moet weer helemaal wennen aan de warmte. Ook weer een enorm grote stad, waar we zoals gewoonlijk weer veel teveel lopen,en dan vooral omlopen. Het is de stad van de wijn dus de volgende dag met de local bus richting Maipu. Daar huren we een fiets om zelf langs de wijnfabrieken te fietsen. We beginnen bij het museum waar we al om 11.30 aan ons eerste wijntje van de dag zitten. Bij de entre moeten we geld betalen, maar hiervan mogen we wijn uitkiezen. Dus kiezen we 2 wijnflessen, rood en wit. We fietsen door en proeven verschillende soorten wijnen. Beide hadden we verwacht dat je echt door de natuur zou fietsen en veel uitzicht had op de wijnvelden. Met het bewolkte weer en dat dit niet zo was viel het een klein beetje tegen. Op het laatst kwamen we bij eentje aan welke precies aan onze verwachtingen voldeed. Een wijntje met uitzicht op de wijnvelden, vogeltjes, rust en het zonnetje kwam eindelijk goed door! Daar hadden we nog wel 2 uur kunnen zitten maar helaas gingen ze sluiten en moesten wij onze fietsen terug brengen. Na heel wat gehobbel kwamen de 2 flessen wijn heel aan in het hostel. Maar helaas mocht het voor de rode wijn toch niet lang baten. Wel konden we de nacht genieten van de intense geur. Daar heb je immers langer profijt van dan dat je het met een uurtje opdrinkt.
Het is een levendige stad en we vonden een leuke straat om te eten. Met een wijntje erbij, uiteraard, genoten we van de stad.
De volgende dag lekker het park in en besloten we in een snelle bui om te gaan paragliden! Oeh durfde ik dit echt? We reden steeds hoger de berg in en de zenuwen namen steeds meer toe. "Oh god, waar ben ik aan begonnen! Waarom daag ik mezelf toch steeds uit.." We kregen een pak aan en voor ik het wist vertelde de beste man dat ik moest beginnen met rennen. Oh shit dat ging snel. Gelukkig was er niet veel tijd om na te denken en voor ik het wist hing ik daar in de lucht! Wauw wat een uitzicht en nu vond ik het helemaal niet meer spannend. Tussen de bergen met een mooi uitzicht over de stad. Uiteindelijk kwam ook Manon de lucht in. Hij zwiepte van links naar rechts en op een gegeven moment merkte ik dat ik wel een beetje ziek begon te worden. Helaas pindakaas, op naar beneden, maar wel heel tof! Dat was een gave afsluiting voor Mendoza!

Opnieuw met de nachtbus, op naar Cordoba. De stad van de muziek en de studenten. Zoals altijd beginnen we met een rondje door de stad, als echte toeristen. Leuke pleintjes en muziek op straat. Al vrij snel komen we er ook achter dat er wel wat vreemde mensen in deze stad leven. Zo hadden we zin in een stukje taart. Nou 1 persoonstaartje kan je hier gemakkelijk met z'n 2en eten. Dus hup mee het park in om het daar op een bankje op te smullen. Echter was de bodem vrij hard waarop mijn plastic lepeltje brak en ik het ging proberen met mijn hand te eten. Vrij snel daarna kwam er een man veel te dicht naast mij zitten. Ik was erg allert op de spullen en gaf deze aan Manon. Ik had alleen niet in de gaten dat hij het op mijn taartje in mijn hand gemunt had. Meerdere keren giste hij hiernaar. Gelukkig was het hem niet gelukt en kon ik hem zelf opeten. Op richting een ander park. Het was behoorlijk warm dus relaxen en vooral niet te veel doen. Daarna hebben Manon en ik een nieuw friendship goal bereikt, het ging als volgt: we hadden heerlijk in het park gelegen en liepen terug richting ons hostel toen we een ijsjes/smoothies bar zagen staan. Webadres flinke dorst en onze vochtvoorraad kon wel wat extra's gebruiken. Daar stonden we dan te bedenken wat we wilden hebben toen we beide werden ondergeflatst door dezelfde vogelschijt. Gelukkig waren we samen de sjaak en hadden we weer de grootste lol ondanks het echt smerig was. Dus friendship goal samen ondergeflatst worden door vogelpoep --> check!
De avonden brachten we door bij leuke straatjes, onder het genot van een heerlijke cocktail. Een avond zaten we bij een soort studentenrestaurant. We wilden een bepaalde pizza met cola. Maar de ober was er vol van overtuigd dat hij de beste deal had, namelijk pizza mozzarella met een liter bier. Wij Nederlands zijnde, waren snel verkocht voor koopjes dus daar deelde we dan een enorme pizza en een liter bier! Verder waren er studenten welke nu afgestudeerd waren. Zij zaten in auto's en toeterde door de straten. Ze werden besmeurd door smerige smurrie en liepen in kapotte kleding en waren ondergetekend met stift. Weer eens iets anders.
De stad verder was groot en druk, namelijk na Buenos Aires de grootste stad van Argentinie. Wij hebben het daar niet zo op, dus via de hostelmedewerkers hadden we wat tips gekregen. Zo kwamen we in behoorlijk local dorpjes waar we aan het meertje konden afkoelen, heerlijk! Een van de dagen kwamen we bij een glitter-strand. Dit strand zat vol met glittersteentjes/schelpjes in het zand. Dit was ook in het water zichtbaar en zorgde voor een mooi effect!

En dan was het na 3 weken tijd om terug te keren naar onze eerste stad en de grootste van Argentinie, Buenos Aires. Het is altijd gek om in een stad terug te komen waar je al geweest bent. Al was het maar voor 1 dag, het is grappig om op plekken te lopen die je al kent. Buenos Aires is natuurlijk ontzettend groot dus er viel nog van alles te ontdekken. Het was wel een stuk warmer dan 3 weken geleden, dus we deden alles op een langzaam tempo en bezochten nog de plekken die we wilden zien. De eerste avond hadden we een heerlijke pizza gegeten, welke we vergeten waren in de koelkast. 3 weken stak dit nog in ons hart. Daarop besloten daar te gaan eten en alsnog de pizza te eten, smullen!
Onze laatste dag mochten we afsluiten met een dag vol warmte, namelijk 37 graden. We wilden graag nog naar de bekende begraafplaats. Hier staan hele beelden en soort kamers op. Zo kan je met een sleutel het graf binnen en zie je een trap welke onder de grond gaat. Ook zie je vaak de kist liggen, voor ons een beetje griezelig. Maar vooral bijzonder om te zien dat dit voor hun 'normaal' is. We hadden voor vandaag nog een aantal dingen op onze todo-lijst: taart, ijs en empanada eten en tango dansen. We begonnen met een stuk taart. De stukken hier zijn zo bizar groot dat je 1 stuk wel met z'n tweeën kan delen. Echter zagen ze er zo lekker uit dat we graag beide een eigen stuk wilden. Pff, gelukkig kent denk ik iedereen het gevoel wel als je graag wil dooreten maar echt te vol zit..
We moesten nog een stuk lopen, dus dat liet de taart weer een beetje zakken. Na een barre tocht door de enorme hitte kwamen we eindelijk aan bij de rivier waar we heerlijk bij een barretje konden zitten. Muziekje op de achtergrond, cocktailtje in de hand, uitzicht op de rivier met brug en lekker mensen kijken. Dit is nog eens even een goed vakantiegevoel! We besloten hapje te gaan eten. Echter was er vandaag groot feest in de stad, er begon een nieuwe president. Veel politie, trommels, muziek en veel mensen. We liepen het centrum en het leek wel een soort Koningsdag. Zoveel mensen, overal spullen op straat, vlaggen zwaaiden door de lucht. Hele massa's, we wisten niet waar we in terecht kwamen. Uiteindelijk kwam er een behoorlijke vuurwerk show en dat was het eind van de viering. Onder het genot van een heerlijke empanada (check!) genoten we van de happening. Het was alleen jammer dat doordat de viering in het centrum was, alles dicht was. Dus geen tango les meer en lekker gezellig uiteten zat er ook niet in. Bij het enige tentje wat nog open was, namen we een kaaspannekoek. Maar hee dit mocht de pret niet drukken. Wat een fantastische vakantie hebben wij gehad! Vol met veel hikes door de prachtige natuur, enorm veel lachmomenten, heerlijk genoten van de zon en drank, en van de vriendelijke mensen hier!!
We zitten ondertussen weer lekker thuis en kunnen terug kijken met een grote glimlach! Veel liefs en tot in Nederland!

Wist je datjes:
- veel mensen hier honden hebben, maar deze gewoon vrij over straat lopen en soms kilometers met je mee lopen?
- Straten voornamelijk landen en datums zijn?
- De bussen hier het liefst zoveel mogelijk doorrijden, waarbij je eten wordt verzien en zij een koekje dulce de leche zien als ontbijt?
- Veel hikes hardlopend de wandeltochten belopen/berennen?
- Je hier parkeerhulp op straat hebt?
- Hulpdiensten hier altijd hun lichten aan hebben?
- De mensen hier je Spaans erg waarderen en je proberen te helpen?
- Ze hier wel wat fysio's kunnen gebruiken? Bijna alle geblesseerde zie je hier met okselkrukken lopen. En bijna alle hulpmiddel staan verkeerd afgesteld, te laat of te hoog. (Verder heb ik wel vakantie gehouden en ben ik niet bezig geweest met mijn werk :) )
- de muggen hier onzichtbaar en geluidloos zijn maar daadwerkelijk wel prikken?
- bijna iedereen een voiceberichtje stuurt ipv appt?